شبی، (( عمربن عبداعزیز)) در حال نوشتن چیزی بود.در آن زمان، او حاکم سرزمین خود بود. نیمی از شب گذشته بود که روغن چراغ تمام شد. مهمانی در خانه او بود. آن مهمان گفت: (( ای امیر! اجازه بده تا بروم و کمی روغن چراغ بیاورم.)) عبدالعزیز گفت: (( خوب نیست که به مهمان کاری داده شود.))
مهمان گفت: (( پس اجازه بده خدمتکار شما را صدا کنم تا این کار مهم را انجام دهد.))
عبدالعزیز گفت :(( برای کاری به این سادگی نباید کسی را از خواب بیدار کرد.)) این را گفت و از جا بلند شد و خودش رفت و روغن چراغ را آورد. آن را در چراغ ریخت و گفت: (( وقتی که بلند شدم بروم تا روغن چراغ بیاورم، عمربن عبدالعزیز بودم. وقتی هم که برگشتم بازهم همان عمربن عبدالعزیز هستم. با انجام این کار هیچ چیزی از من کم نشد.))
منبع : کتاب جوامع الحکایات
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
فاطیما سلام. من فاطیما هستم. متولد 1372 هدفم از تاسیس این وبلاگ جمع آوری داستانهای زیبا برای تقویت روح و مطالب روانشناسی ست.. توجه! راستی باید بگم که متاسفانه مطالب این وبلاگ تا مدت یک سال در فهرست موضوعات نوشته ها قرار نگرفته است،وشما باید برای دسترسی به آنها به آرشیو وبلاگ مراجعه کنید. مطالب این وبلاگ از تاریخ 23/10/1386 در فهرست موضوعلت نوشته ها وارد شده است. جمله ای که مرا تکان داد: (( مردی که کوهی را برمی دارد، با برداشتن سنگ های کوچک آغاز می کند.)) _ ویلیام فانکر _ هرگز فرصتی رابرای شاد کردن دیگران از دست ندهید، چرا که خود شما از این کار سود می برید! حتی اگر هیچ کس نداند شما چه می کنید! جهان پیرامون شما خوشنود تر خواهد شد. و همه چیز برای شما بسیار آسان تر می شود. در این جهانم و لحظه اکنون را می زییم اگر کار خوبی هست که می توانم انجام دهم، یا شادی ای هست که می توانم به دیگران ببخشم، |